Кінәлау, айыптау, кінәраттау, мінеу, жазғыру, сөгу, жазалау, күстаналау, қаралау, жазықтау, жауаптау

lat: Kinálaý, aıyptaý, kinárattaý, mineý, jazǵyrý, sógý, jazalaý, kústanalaý, qaralaý, jazyqtaý, jaýaptaý.

Біреудің кемшілік-мінін айтып мойнына қою, сынау .

Солай, солай, ұқтың ба енді, ағайын, сондағы отырған жоқ кінәлап.Мұқашев).

Бетіне бүркенген зұлымдық- қиянат перделері сыпырып алып, сұрқия тұлғасын тарих алдына тырдай жалаңаш шығарып, айыптап отыр. Әбішев).

Енді байқаса, қолындағы малының шылбыры қысқарып, тұяқ шиыры молайғалы тұр, қыбын таппасаң кінәраттап бітеді. Иманбеков). Ауруым бар деп қағаз алуды бойына ар көрген iнісінің қылығын мінедi . Оразалин).

Мекешті қанша жазғырғанымен, кететін жерде Жарастың жаны ауырды.Шүкіров).

Елекеңді ұятқа батырды-ау деп жұрт Қамелбекті cөктi . Қосшығұлов).